ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΡΑΘΩΝΑ. ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΌΛΗΨΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ & ΤΗΝ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΊΑ.

Κάνουμε τον σταυρό μας και κλαίμε κάθε χρόνο.


Πνίγουν» τα αντιπλημμυρικά. Στο έλεος των φθινοπωρινών βροχών.


Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΥΤΣΩΝΗ
Ø  Στο έλεος των φθινοπωρινών βροχών χωρίς αντιπλημμυρική προστασία κινδυνεύει να βρεθεί η Αθήνα μετά την ανακοίνωση για εκλογές τον ερχόμενο Οκτώβριο. Η διαδικασία της έγκρισης των απαραίτητων κονδυλίων για την κάλυψη των εργασιών στα καμένα βουνά της Νοτιοανατολικής Αττικής «πάγωσε» αμέσως μετά την ανακοίνωση για διενέργεια εκλογών και η Αθήνα αντιμετωπίζει πλέον σοβαρό πρόβλημα σε ό,τι αφορά την αντιπλυμμηρική της θωράκιση.
Οπως δήλωσε στην «Ε» ο πρόεδρος του δασικού συνεταιρισμού Ανω Σταυρού Θεσσαλονίκης, Μαργαρίτης Μαργαρίτης, από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι εκλογές, το πρόγραμμα των έργων στα καμένα -δημιουργία φραγμάτων για τη συγκράτηση του χώματος και των νερών- βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, αφού η Διεύθυνση Αναδασώσεων δεν είχε έως εκείνη τη στιγμή λάβει την τελική έγκριση για το «πακέτο» των αντίστοιχων δαπανών (τουλάχιστον στα χρονικά όρια που είχαν τεθεί και προέβλεπαν την έναρξη των έργων εντός του επόμενου δεκαημέρου) από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Για την πόλη της Αθήνας, όμως, αλλά και για τα βουνά της ανατολικής Αττικής, όπου τα ίχνη της πυρκαγιάς είναι ακόμη νωπά και το τοπίο αποκαρδιωτικό, με το οικοσύστημα πληγωμένο βαθιά, κάθε μέρα που περνά είναι κρίσιμη... Εκατοντάδες υλοτόμοι και δασεργάτες που κλήθηκαν να δουλέψουν στα καμένα βρίσκονται τώρα σε κατάσταση αναμονής.
Πρόκειται για τους ανθρώπους που κάθε χρόνο βρίσκονται σε όποια δασική έκταση της χώρας «καπνίζει» ακόμη, για να μετριάσουν τις οδυνηρές συνέπειες της καταστροφής. «Πέρυσι ήμασταν στη Ρόδο, παλιότερα στην Καλαμάτα, μετά στη Χαλκιδική», θυμάται ο κ. Μαργαρίτης. Υπενθυμίζει δε πως για την περσινή εξόρμηση στη Ρόδο το μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων το εισέπραξαν λίγο πριν από τη φετινή τους κάθοδο στην Αττική και έπειτα από κινητοποίηση (στη Θεσσαλονίκη). Ο κ. Μαργαρίτης διηγείται παλαιότερες καταστάσεις, κωμικές, όταν υπάλληλοι ξενοδοχείων δίσταζαν να δεχτούν υλοτόμους ως ενοίκους, βλέποντας μουτζούρα στα ρούχα και λάσπες στις μπότες! Μετά βέβαια τις απαραίτητες εξηγήσεις ανάλογα θέματα έληγαν, και μάλιστα σε εύθυμο τόνο!
«Φέτος, την ώρα που... ετοιμάζαμε βαλίτσες για Αθήνα, 150 μέλη του συνεταιρισμού μας μάθαμε πως θα περιμένουμε στο ακουστικό μας μέχρι νεωτέρας... διαταγής», λέει ο κ. Μαργαρίτης, υποστηρίζοντας παράλληλα πως «η κατάσταση στην Αττική είναι τόσο σοβαρή που δεν αντέχει αναβολές - πόσο μάλλον ματαιώσεις».
Ποια όμως η γνώμη του υλοτόμου για τη φετινή πυρκαγιά; Τι έφταιξε, τι έλειψε; «Αυτές τις φωτιές τις αντιμετωπίζεις στην αρχή τους και γι' αυτό χρειάζεται οργάνωση. Αυτή έλειψε!», υποστηρίζει και ρωτά: «Γιατί δασεργάτες και δασαρχεία έχουν αποκοπεί από τον σχεδιασμό και την οργάνωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας; Πρέπει να επανασυνδεθούν οι υπηρεσίες πυρόσβεσης με τον δασεργάτη και τον υλοτόμο, που ξέρουν το δάσος και τις παγίδες του, αλλά και το πώς να προφυλαχθούν από τη φωτιά (λόγω εμπειρίας ) και γνωρίζουν πώς να κατευθύνουν τον εθελοντή», συμπληρώνει. Ο έμπειρος υλοτόμος προτείνει να καλυφθούν θέσεις της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας από δασεργάτες των 100 και πλέον δασικών συνεταιρισμών της χώρας.
Η προσπάθεια να μετριαστούν οι επιπτώσεις της δραματικής αλλαγής του τοπίου κινδυνεύει ελέω πολιτικών εξελίξεων. Τα έργα όμως (κορμοφράγματα που «κάθονται» επικλινώς στην πλαγιά για να συγκρατήσουν το χώμα ή ξυλοφράγματα που τοποθετούνται σε οριζόντια θέση και συγκρατούν τα νερά) αποτελούν άμεση ανάγκη. Τα δάση, το κλίμα, η πόλη δεν μπορούν να περιμένουν. «Για να μπορέσουμε μετά να προχωρήσουμε στην επίσης αναγκαία δενδροφύτευση, αφού πρώτα αφήσουμε το δάσος να ανασάνει», όπως λέει ο κ. Μαργαρίτης, που γνωρίζει καλά πως «το νέο δένδρο είναι πιο γερό όταν είναι άγριο και έχει περισσότερες πιθανότητες βλάστησης απ' όσο τα φυτεμένα από ανθρώπινο χέρι» (δενδροφυτεύσεις έχουν δώσει κατά καιρούς εκπληκτικά ποσοστά επιτυχίας, όπως της Πάρνηθας, που έφθασε το 80%!).
Και αν όλα αυτά μείνουν εξαγγελίες; Μας παίρνει ή δεν μας παίρνει; (...το ρέμα). Γιατί με την πρώτη μπόρα του φθινοπώρου -αυτήν που με την αφορμή της ευχόμαστε «καλό χειμώνα» ντε- φάνηκε τι πρόκειται να συμβεί εάν... Καλό χειμώνα, λοιπόν, και καλού-κακού ας έχουμε στο σπίτι κάποια σωσίβια και μπρατσάκια για τα παιδιά. Οπωσδήποτε! 
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=04/09/2009&id=78769

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ λέγοντας τη γνώμη μου.